In De Volkskrant van zaterdag 17 november stond een uitgebreid en lezenswaardig artikel over hoogsensitief zijn (zie link). Ik ben blij met die aandacht en het doet me realiseren hoezeer hooggevoeligheid mijn leven heeft beïnvloed. Door mijn eigen persoonlijke proces ben ik hooggevoeligheid steeds beter gaan begrijpen, omarmen en in gaan zetten als een kwaliteit. Hoe zit dat bij jou?
Voel jij je net zoals ik verbonden met anderen die ook hooggevoeligheid en/of hoogsensitief (HSP) zijn (sommigen maken onderscheid tussen beide termen, zie deze link)? Veel van mijn huidige vrienden, mijn vriendin, netwerkpartners of coachees zijn HSP. Ik kan bij hen meer mijzelf zijn en kom zo meer in mijn kracht. Waarom? Omdat ik het zelf ook ben! Herkenbaar?
Lange tijd heb ik mijn eigen hooggevoeligheid gebagatelliseerd. Immers, als man ‘hoort’ dat helemaal niet en ben je zogenaamd zwak als je gevoelig bent. Ik kan nu helder zien dat mijn eigen HSP een belangrijke reden is waarom ik zo afgedreven ben van mijn eigen authenticiteit. Terwijl acceptatie van wie je in essentie bent de sleutel is tot een gelukkig en verbonden leven…
In aanvulling op het Volkskrant artikel wil ik graag twee samenhangende aspecten belichten die volgens mij onderbelicht zijn en mij geholpen hebben stappen te zetten:
- Veiligheid. Het valt me op dat het artikel niet ingaat op een belangrijke oorzaak van hooggevoeligheid. Veel HSP’ers die ik ken hebben vroeger met veel onveiligheid te maken gehad. Hooggevoeligheid ontwikkel je dan door onveiligheid in het gezin van herkomst. Je moest immers continu alert zijn. PS. zie deze toelichting als je meer wilt weten over wat ik bedoel met onveiligheid.
- Verborgen HSP. Ik ken veel mensen die hun hooggevoeligheid wegstoppen of onderdrukken door ‘naar hun hoofd te gaan’ en ‘uit hun gevoel’. Ik denk dat veel mensen, zeker mannen, hun hooggevoeligheid (onbewust) onderdrukken en daarmee meer mensen HSP zijn dan je in eerste instantie denkt.
Ook ik kan me goed afsluiten voor teveel impulsen van buitenaf door in m’n hoofd te gaan zitten en te ‘outspacen’. Ik voel dan minder met als gevolg dat ik minder verbonden ben met mijzelf, met anderen en met wat er in het NU werkelijk is (zie ook mijn IQ-EQ-SQ blog). Dat doe ik gelukkig steeds minder maar het gebeurt nog steeds, vooral als ik me niet op m’n gemak voel in een groep en het ontbreekt aan sensitiviteit. Mijn ‘systeem’ ervaart dan onveiligheid waardoor ik in mijn oude patronen schiet.
Ik kom in mijn kracht door authentiek te zijn, en daarmee ook mijn hooggevoeligheid te omarmen. Juist dan ben ik krachtig in wat ik voel, zeg en doe. Bijvoorbeeld door intuïtief precies aan te voelen wat er in een coaching of bij het faciliteren van een bijeenkomst nodig is.
Mijn oefening is dan ook te herkennen wanneer het oude gevoel van onveiligheid wordt opgewekt en ik me niet op mijn gemak voel. Ik heb dan een keuze. Ik kan óf mijn oude patronen leven en dus rationaliseren en snel reageren, óf ik kan mijn gevoeligheid inzetten, vertragen en benoemen wat ik nu ervaar. Er ontstaat vervolgens meer bewustzijn van wat er in de onderstroom gebeurt.
Door mijn hooggevoeligheid te omarmen lukt het me steeds vaker samen stappen te zetten die het niveau van meer van hetzelfde ontstijgen. En hoe zit dat bij jou? Hoe zet jij je ‘handicap’ om in een kracht?
Groet,
Lars Lutje Schipholt