Ontwikkelingstrauma is een vorm van complex trauma die ontstaat in de eerste levensjaren, als gevolg van structurele onveiligheid en/of emotionele onbeschikbaarheid van de ouders.
Mogelijke oorzaken van structurele onveiligheid zijn:
- Fysieke mishandeling
- Seksuele mishandeling
- Emotionele mishandeling
- Verwaarlozing
- Verlating.
Emotionele onbeschikbaarheid van de ouders leidt tot een gevoel van:
- Afwijzing
- Veroordeling
- Verlating.
Ontwikkelingstrauma kan leiden tot een breed scala aan symptomen, waaronder:
- Angst
- Depressie
- Posttraumatische stressstoornis (PTSS)
- Lichamelijke klachten
- Stress
- Sociaal isolement
- Problemen met relaties
- Problemen met werk of school
- Problemen met het reguleren van emoties
- Problemen met het verwerken van informatie.
Ontwikkelingstrauma is vaak moeilijk te herkennen, omdat de symptomen vaak ook voorkomen bij andere aandoeningen. Enkele signalen die kunnen wijzen op ontwikkelingstrauma zijn:
- Je voelt je vaak angstig, depressief of boos
- Je hebt moeite met het vertrouwen van anderen
- Je hebt moeite met het reguleren van je emoties
- Je hebt moeite met het verwerken van informatie
- Je hebt moeite met het aangaan en onderhouden van relaties
- Je hebt moeite met het vinden van je plek in de wereld.
Als je denkt dat je last hebt van ontwikkelingstrauma, is het belangrijk om professionele hulp te zoeken. Een psycholoog of therapeut kan je helpen om de symptomen van ontwikkelingstrauma te herkennen en te behandelen.
Bronnen:
- The International Society for Traumatic Stress Studies (ISTSS): https://www.istss.org/
- The National Child Traumatic Stress Network (NCTSN): https://www.nctsn.org/
- The American Psychological Association (APA): https://www.apa.org/